Luke 16 - Online Bible
Luke 16 (KJV)
Ἔλεγεν
δὲ
καὶ
πρὸς
τοὺς
μαθητάς
αὐτοῦ
Ἄνθρωπός
τις
ἦν
πλούσιος
ὃς
εἶχεν
οἰκονόμον
καὶ
οὗτος
διεβλήθη
αὐτῷ
ὡς
διασκορπίζων
τὰ
ὑπάρχοντα
αὐτοῦ,
καὶ
φωνήσας
αὐτὸν
εἶπεν
αὐτῷ
Τί
τοῦτο
ἀκούω
περὶ
σοῦ
ἀπόδος
τὸν
λόγον
τῆς
οἰκονομίας
σου
οὐ
γὰρ
δύνήσῃ
ἔτι
οἰκονομεῖν
εἶπεν
δὲ
ἐν
ἑαυτῷ
ὁ
οἰκονόμος
Τί
ποιήσω
ὅτι
ὁ
κύριός
μου
ἀφαιρεῖται
τὴν
οἰκονομίαν
ἀπ'
ἐμοῦ
σκάπτειν
οὐκ
ἰσχύω
ἐπαιτεῖν
αἰσχύνομαι
καὶ
προσκαλεσάμενος
ἕνα
ἕκαστον
τῶν
χρεωφειλετῶν
τοῦ
κυρίου
ἑαυτοῦ
ἔλεγεν
τῷ
πρώτῳ
Πόσον
ὀφείλεις
τῷ
κυρίῳ
μου
ὁ
δὲ
εἶπεν
Ἑκατὸν
βάτους
ἐλαίου
καὶ
εἶπεν
αὐτῷ
Δέξαι
σου
τὸ
γράμμα,
καὶ
καθίσας
ταχέως
γράψον
πεντήκοντα
ἔπειτα
ἑτέρῳ
εἶπεν
Σὺ
δὲ
πόσον
ὀφείλεις
ὁ
δὲ
εἶπεν
Ἑκατὸν
κόρους
σίτου
καὶ
λέγει
αὐτῷ
Δέξαι
σου
τὸ
γράμμα,
καὶ
γράψον
ὀγδοήκοντα
καὶ
ἐπῄνεσεν
ὁ
κύριος
τὸν
οἰκονόμον
τῆς
ἀδικίας
ὅτι
φρονίμως
ἐποίησεν·
ὅτι
οἱ
υἱοὶ
τοῦ
αἰῶνος
τούτου
φρονιμώτεροι
ὑπὲρ
τοὺς
υἱοὺς
τοῦ
φωτὸς
εἰς
τὴν
γενεὰν
τὴν
ἑαυτῶν
εἰσιν
κἀγὼ
ὑμῖν
λέγω
ποιήσατε
ἑαυτοῖς
φίλους
ἐκ
τοῦ
μαμωνᾶ
τῆς
ἀδικίας
ἵνα
ὅταν
ἐκλίπητε,
δέξωνται
ὑμᾶς
εἰς
τὰς
αἰωνίους
σκηνάς
Οὐδεὶς
οἰκέτης
δύναται
δυσὶ
κυρίοις
δουλεύειν·
ἢ
γὰρ
τὸν
ἕνα
μισήσει
καὶ
τὸν
ἕτερον
ἀγαπήσει
ἢ
ἑνὸς
ἀνθέξεται
καὶ
τοῦ
ἑτέρου
καταφρονήσει
οὐ
δύνασθε
θεῷ
δουλεύειν
καὶ
μαμωνᾷ
καὶ
εἶπεν
αὐτοῖς
Ὑμεῖς
ἐστε
οἱ
δικαιοῦντες
ἑαυτοὺς
ἐνώπιον
τῶν
ἀνθρώπων
ὁ
δὲ
θεὸς
γινώσκει
τὰς
καρδίας
ὑμῶν·
ὅτι
τὸ
ἐν
ἀνθρώποις
ὑψηλὸν
βδέλυγμα
ἐνώπιον
τοῦ
θεοῦ
ἐστιν
Ὁ
νόμος
καὶ
οἱ
προφῆται
ἕως
Ἰωάννου·
ἀπὸ
τότε
ἡ
βασιλεία
τοῦ
θεοῦ
εὐαγγελίζεται
καὶ
πᾶς
εἰς
αὐτὴν
βιάζεται
Πᾶς
ὁ
ἀπολύων
τὴν
γυναῖκα
αὐτοῦ
καὶ
γαμῶν
ἑτέραν
μοιχεύει
καὶ
πᾶς
ὁ
ἀπολελυμένην
ἀπὸ
ἀνδρὸς
γαμῶν
μοιχεύει
καὶ
ἐπιθυμῶν
χορτασθῆναι
ἀπὸ
τῶν
ψιχίων
τῶν
πιπτόντων
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
τοῦ
πλουσίου·
ἀλλὰ
καὶ
οἱ
κύνες
ἐρχόμενοι
ἀπέλειχον
τὰ
ἕλκη
αὐτοῦ
ἐγένετο
δὲ
ἀποθανεῖν
τὸν
πτωχὸν
καὶ
ἀπενεχθῆναι
αὐτὸν
ὑπὸ
τῶν
ἀγγέλων
εἰς
τὸν
κόλπον
τοῦ
Ἀβραάμ·
ἀπέθανεν
δὲ
καὶ
ὁ
πλούσιος
καὶ
ἐτάφη
καὶ
ἐν
τῷ
ᾅδῃ
ἐπάρας
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
αὐτοῦ
ὑπάρχων
ἐν
βασάνοις
ὁρᾷ
τὸν
Ἀβραὰμ
ἀπὸ
μακρόθεν
καὶ
Λάζαρον
ἐν
τοῖς
κόλποις
αὐτοῦ
καὶ
αὐτὸς
φωνήσας
εἶπεν
Πάτερ
Ἀβραάμ
ἐλέησόν
με
καὶ
πέμψον
Λάζαρον
ἵνα
βάψῃ
τὸ
ἄκρον
τοῦ
δακτύλου
αὐτοῦ
ὕδατος
καὶ
καταψύξῃ
τὴν
γλῶσσάν
μου
ὅτι
ὀδυνῶμαι
ἐν
τῇ
φλογὶ
ταύτῃ
εἶπεν
δὲ
Ἀβραάμ·
Τέκνον
μνήσθητι
ὅτι
ἀπέλαβες
σὺ
τὰ
ἀγαθά
σου
ἐν
τῇ
ζωῇ
σου
καὶ
Λάζαρος
ὁμοίως
τὰ
κακά·
νῦν
δὲ
ὅδε
παρακαλεῖται
σὺ
δὲ
ὀδυνᾶσαι
καὶ
ἐπὶ
πάσιν
τούτοις
μεταξὺ
ἡμῶν
καὶ
ὑμῶν
χάσμα
μέγα
ἐστήρικται
ὅπως
οἱ
θέλοντες
διαβῆναι
ἐντεῦθεν
πρὸς
ὑμᾶς
μὴ
δύνωνται
μηδὲ
οἱ
ἐκεῖθεν
πρὸς
ἡμᾶς
διαπερῶσιν
Page Comments
Sirin - 02-12-22 12:43 PM
Matthew 13:31 ♥
skippercapt - 09-29-21 03:23 AM
I love this website, keep up the good work David
blohis - 12-31-20 08:12 AM
Indeed
jlove92 - 08-31-16 12:43 PM
This is nice!